Dziecko

Krew śmierdzi metalem, krew miesza się z czystą wodą, broczy na przedmioty i miejsca, karminowe krople  padają na śnieg, na pluszowego misia, na resoraki, na szklane kulki, na liście, na tęczę i lustro.

Zbieramy wszystkie skarby i wyprawiamy im drewniany pogrzeb.

Za czterdzieści lat otworzymy to pudełko.

Łza –

Uśmiech –

Żal i nostalgia –

Krwawa –

Kto popełnił zbrodnię?

c.d.n.